Tag: Tumblr

چیدمان اجتماعی وبلاگ‌ها

در وب اجتماعی امروز، دیگر وبلاگ‌ها مثل قبل یک صفحه‌ی تنها در دشت پهناور وب نیستند، بلکه هر تکه‌ای از آن‌ها به گوشه‌ای و ابزاری مرتبط است و با آن کنترل می‌شود.

حتماً تاکنون درباره‌ی وب اجتماعی و وب۲ مطالب زیادی شنیده‌اید و می‌دانید که این روزها وب به سمت اجتماعی‌تر شدن و پویاتر بودن سوق پیدا می‌کند. من هم قبلاً بارها در این باره نوشته‌ام. امروزه حتی موجودیت‌های قدیمی وب نیز برای بهینه‌تر بودن و البته بقا، مدام در حال نو شدن و ایجاد ارتباط با ابزارهای اجتماعی هستند. وبلاگ‌ها هم نه تنها از این قاعده مستثنی نمی‌باشند، که حتی در این پروسه، پیش‌قدم‌ند.

در وب اجتماعی امروز، دیگر وبلاگ‌ها مثل قبل یک صفحه‌ی تنها در دشت پهناور وب نیستند، بلکه هر تکه‌ای از آن‌ها به گوشه‌ای و ابزاری مرتبط است و با آن کنترل می‌شود. گذشته از توئیتر که در اکثر سایدبارها جا خشک کرده و توئیت‌لاگ‌های بلاگ‌نویسان را نمایش می‌دهد، اگر از دلشیوز و اشتراک گذاشته‌های گوگل‌ریدر هم بگذریم، که حالا اغلب وبلاگ‌ها آن‌ها را در خود جای داده‌اند، باز هم ابزارهایی هستند که می‌توانند در تکمیل پازل اجتماعی شدن وبلاگ‌تان کمک کنند.

من تا همین چند روز پیش روزنوشت‌هایی را که در کنار بلاگ‌نوشت، در آن خودمونی‌تر قلم می‌زدم را در زیردامنه‌ای کنترل می‌کردم و برایش وردپرس جداگانه‌ای نصب کرده بودم. جدا از سختی‌های مدیریت یک وردپرس اضافی، بدین ترتیب مقدار زیادی از فضای هاستم را نیز بیهوده هدر داده بودم! اما حالا این بخش از روزنوشت‌هایم را با تامبلر مدیریت می‌کنم! [روزلاگ‌های مرا بخوانید!] حالا نه تنها چیزی از دست نداده‌ام که حتی لذت کار با یک سرویس فوق‌العاده برای ساده‌نویسی را هم می‌چشم!

بخش دیگری که حالا در بلاگ‌نوشت اجتماعی‌تر شده، بخش نظرات است. حتماً با من موافقید که “نظرات و بازتاب‌ها” از بخش‌های مهم و ویژه‌ی وبلاگ‌ها به شمار می‌روند. با این وجود آیا بهتر نیست که روش‌های اتصال بهینه‌تری را برای خواننده‌های‌مان فراهم آوریم تا در هنگام گذاشتن نظر، از پروفایل‌های آن‌لاین‌شان استفاده کنند؟! بدین ترتیب نه تنها بازدیدکنندگان شما می‌توانند نظراتی را که می‌گذارند، همزمان در وب‌سرویس‌های اجتماعی مانند توئیتر و فیس‌بوک، منتشر کنند، که شما هم می‌توانید بنا بر قابلیت‌های ابزارهایی مانند Disqus، نظرات پراکنده‌ای را که در سرویس‌های مختلف زیر عنوان مطلب‌تان گذاشته می‌شود را یکجا جمع کنید.

صفحه‌ی بلاگ‌نوشت در فیس‌بوک و شبکه‌ی دنبال‌کنندگان آن در نتورک‌بلاگ هم از دیگر تلاش‌هایی هستند که می‌کوشند تا ارتباطاتم را با خوانندگان اینجا تنگاتنگ‌تر کنند.

به هر حال گرچه مشغله‌های شغلی و تحصیلی، مجال کمتری برای آن‌لاین بودن و وبلاگ‌نویسی برایم گذاشته، اما من همچنان وبلاگم و زندگی مجازیم را دوست می‌دارم و دوست دارم که با شما باشم! پس منتظرتان هستم…

پی‌نوشت: شما هم صفحات اجتماعی وبلاگ‌های‌تان را معرفی کنید تا بتوانیم در کنار هم باشم.

FriendFeed و Furl

از وقتی که del.icio.us فیلتر شد، من برای راه انداختن لینکدونی بلاگ نوشت، که البته به نظر من یکی از مهمترین قسمتهای هر وبلاگی است، مدام دنبال یک بوکمارکر خوب میگردم. اخیراً هم پس از آنکه نتوانستم یک سایت سرویس دهنده خوب پیدا کنم، موقتاً به سراغ tumblr رفته بودم. اما مشکل بزرگ tumblr این بود که وقتی روی لینکها کلیک میکردی، ابتدا به سایت tumblr وارد می شدی، و بعد با یک کلیک دیگر، به سایت لینک داده شده، هدایت میشدی. که این با توجه به سرعت نامطلوب اینترنت و همچنین غنیمت بودن وقت، مشکل بزرگی محسوب می شد. البته! tumblr اصلاً یک سرویس دهنده بوکمارک نیست و همانطور که گفتم موقتاً از آن استفاده می کردم.

اما اخیراً با عنایت FriendFeed با Furl آشنا شدم.

FriendFeed یک سایت فیدریدر است که شما میتوانید مدیریت فیدهایی را که دارید در آن، بصورت متمرکز انجام دهید و البته آنها را به اشتراک بگذارید. روش کار به این صورت است که شما آدرس وبلاگتان، اکانت گوگل تان، اکانت فلیکرتان و سایر اکانتهایی را که دارید، به این سایت معرفی میکنید، و بدین ترتیب فیدهای آنها وارد می شود. حالا دوستانتان میتوانند با عضو شدن در این فید کلی، از تغییراتی که در این اکانتهایتان میدهید، با خبر شوند.

سایت به درد بخوری است، خصوصاً اینکه میتوانید اپلیکیشن آنرا در Facebookتان هم اضافه کنید و به راحتی فید دوستانتان را دنبال نمائید.

اما یکی از اکانتهایی که می شود در FriendFeed معرفی نمود، اکانت Furl است.

Furl یک سرویس دهنده بوکمارک است. یعنی شما میتوانید آدرس عناوین جالبی را که در وب گردی هایتان به آنها بر میخورید در آن جمع آوری نمائید. و البته آنرا در وبلاگتان بعنوان لینکدونی به نمایش بگذارید. درست مثل del.icio.us. البته با این تفاوت مهم که هنوز فیلتر نشده است!

به هر حال دارم Furl را تست میکنم. فعلاً لینکدونی بلاگ نوشت با نیروی این سرویس دهنده مدیریت می شود.

ما هم وب۲ زده شدیم!

Netvouz امکانات زیادی برای ساخت لینکدونی داشت، اما در کل از آن راضی نبودم. del.icio.us هم که در اکثر جاها، و مهمتر از همه در اینجایی که من هستم، فیلتر است. لذا مجبور شدم از سرویس دیگری استفاده کنم. سرویسی که ساده، قدرتمند و جذاب باشد.
tumblr شاید یک سرویس بوک مارکینگ به نظر نرسد، اما شما در آن میتوانید هر چیزی را پست کنید و آنرا پیکربندی نمائید. ایده لینکدونی ساختن با tumblr را از وبلاگ شیدا گرفتم که لینکدونی اش را بر همین پایه بنا نهاده است.

وب۲ تکنولوژی فوق العاده ای است، اما من مدتی است بر سر استفاده از آن با خودم کلنجار میروم. به نظر میرسد که این تکنولوژی از تعداد مراجعان مستقیم می کاهد، و این موضوع خصوصاً برای وبلاگها میتواند یک معضل تلقی شود. چرا که یکی از ویژگی های مهم وبلاگها که همانا ارتباط دو سویه است، را تحت تاثیر قرار میدهد. اما از سوی دیگر اگر وقت شما برای وبگردی محدود باشد، این تکنولوژی میتواند کمک بزرگی به شما نماید. و شما قادر خواهید بود در زمانی بسیار کوتاهتر، خیل وسیعی از سایتها و وبلاگها را از نظر بگذرانید. و خوب! خواندن، در هر صورتی، بهتر از نخواندن است.
شاید دیر باشد، اما من هم کار با گوگل ریدر را آغاز کردم. “بلاگ نوشتهای سایر دوستان” هم که به سایدبار وبلاگم اضافه شده است، به همراه لوگوی فیدبرنر، هم حاصل همین آغاز هستند. حالا تقریباً همه وبلاگهایی را که به آنها علاقمندم، میخوانم. تمام سعی ام هم این است که تا حد ممکن مستقیماً هم به آنها سر بزنم و نظرم را درباره پستهایشان بگذارم.
حالا برخلاف قبل احساس میکنم که استفاده کردن از فیدریدر، میتواند بسیار مفید باشد. شما هم اگر تاکنون این کار را نکرده اید، حتماً یکبار امتحانش کنید.

پ.ن: نمیدونم کی قبلاً blognevesht رو در feedburner ثبت کرده. من هم مجبور شدم فید اینجا رو در این آدرس تعریف کنم: http://feeds.feedburner.com/blogneveshte البته blognevesht هم به همین وبلاگ لینک داده شده، اما متاسفانه مدیریتش دست من نیست.