این سی و سومین بهاری است که به عمر تجربه می‌کنم. بهاری که می‌گویند فصل زایش دوباره‌ی طبیعت است، فصل نو شدن و دگر بار سبز شدن. در این دوران دریافته‌ام که به هر روی طبیعت کار خود را دقیق و طبق برنامه پیش می‌برد. می‌میراند و دگر بار زنده می‌کند. همچنان که زندگی با ما چنین می‌کند. مسیری است پر از پستی‌ها و بلندی‌ها. روزهایی است که در قعر دره ایستاده‌ای اما به ناگه سر از قله‌ای دگر برآوری. دنیا پر است از این سرنوشت‌ها…

نوروز که می‌شود، هم را در آغوش می‌گیریم، می‌بوسیم و تبریک می‌گوییم، این‌ها را نه به چشم رسوم که به این نگاه بنگریم که انگار مرحله‌ای دیگر از بازی سرنوشت را با تمام روزهای تلخ و شیرینش گذرانده‌ایم و اینک گام در روزگاری نو گذا‌شته‌ایم. که انگار در املای زندگی به جمله‌ی «نقطه سرخط» رسیده‌ایم. و در این بازار بی‌رحمی، چقدر لازم است این آغاز دوباره، که اگر نبود، آدمی را تاب زنده ماندن نمی‌ماند.

چه بخواهیم و چه نه، به جهان روزگاری نو آغاز شده، پس به آن که، به عزمی جزم به درون حکم برانیم تا نو شود…

نورزتان پیروز باد

فرانک مجیدی – رسیدن نوروز، برای ما یک اتفاق خاص هست و تکاپوی خاص خود به همراه دارد. من هم سوای این حقیقت نیستم که نوروز را هیجان‌انگیز و خاص می‌دانم، آیینی دیرینه که وظیفه داریم آن را به دست نسل‌های دیگر برسانیم و با گرامیداشتش، از نیاکانمان سپاس‌گزاری کنیم. از همین رو، نخستین پست‌هایم در سال ۸۸ و ۸۹ را با بهاریه‌نویسی در «یک پزشک» آغاز کردم.

پس از شرکت در بازی وبلاگی شادنویسی یلدا، به این فکر افتادم که به دوست خوبمان، آقای «صادق جم»، که معمولاً طرح بازی‌های وبلاگی از سوی ایشان مطرح می‌شود پیشنهاد بدهم که بازی وبلاگی بهاریه نویسی را هم مطرح کنند. به خواست ایشان، خودم چند خطی برای دعوت شما وبلاگ‌نویسان عزیز به این بازی می‌نویسم.

هر یک از ما، بهار را با روش خودمان باور داریم، انتظارش را می‌کشیم و آرزوهایی برای خود و دوستان و جامعه‌مان داریم. این بهار خاص هم، آغاز آخرین دهه‌ی این قرن است. شما وبلاگ‌نویسان نوروزو رسیدن بهار را چگونه می‌بینید؟ از نوروز چه خاطره‌ای دارید و چه آرزوهایی برای سال جدید دارید؟ دلتنگی و شادی و دغدغه‌ی بهارانه‌ی شما چیست؟ با این موضوعات، در این بازی شرکت کنید و پست‌هایتان را از ۲۸ اسفند تا ۴ فروردین روی وبلاگتان منتشر کنید. باشد که بهار دل همه‌ی فارسی‌زبانان را شاد کند.

ما تافته جدا بافته نیستیم!

جهان نو می شود، پس ما هم!

نو شدن مبارکتان باد…