تقریباً همه مهران مدیری را میشناسند و کارهایش را دیدهاند. وی استاد انجام دادن کارهای متفاوت است! این بار هم قصد دارد تا یک تلاش متفاوت انجام دهد. سریال طنز جدید مدیری با نام «قهوه تلخ» چند روزی است که پخش شده است، البته این بار نه از طریق تلویزیون که از طریق فروشگاهها و ویدئوکلوپها. این موضوع از چند جهت قابل بررسی است:
۱- اکثریت مردم ما عادت کردهاند تا سریالهای ایرانی را از طریق تلویزیون و بصورت رایگان ببینند. اگر هم قرار باشد مجموعهای در فروشگاهها به فروش برسد، قبل از آن یا از تلویزیون پخش گردیده یا در سینما اکران شده است. اما حالا مدیری از ما میخواهد تا برای دیدن قهوه تلخ، هفتهای یکبار دست به جیب بشویم و سیدیاش را بخریم. به عقیدهی من این پر سر و صداترین و گستردهترین تلاش اینچنینی است و میتوان آنرا یک افق جدید در میان رسانههای موجود دانست.
۲- چند صباحی است که بسیاری، دیگر در رسانهی به اصطلاح ملی ما جایگاهی ندارند و با جنبش اصلاح علوم انسانی، احتمالاً بر تعداد این «بسیاری»ها افزوده خواهد شد! حالا بگذریم از بسیاری دیگر که از اول هم جایگاهی در این رسانه نداشتند! مسلماً این گروهها حرفهای متفاوتی با آنچه که در صدا و سیما میبینیم و میشنویم دارند. با توجه به اینکه امکان تاسیس رادیو و تلویزیون خصوصی هم در کشور وجود ندارد، لذا باید از راههای دیگر حرفهای متفاوت را بشنویم. تلاش جدید مدیری، چنانچه با موفقیت همراه باشد، میتواند پنجرهی امیدی باشد برای دیگران تا کارهایشان را از این طریق در جامعه منتشر کنند. کارهایی که چه بسا مانندش را هرگز ندیده باشیم!
۳- سریالی را که ما در عرض چند دقیقه یک قسمتش را میبینیم، حاصل ماهها تلاش عدهای آدم است که در بستری از میلیونها تومان هزینه تولید میگردد. این آدمها هم مثل همهی ما نیازمند کسب درآمد هستند تا بتوانند امرار معاش کنند. قبلاً خیالمان راحت بود که مدیری و گروهش از صدا و سیما دستمزد میگیرند، اما اینبار قضیه فرق دارد. یک عده آدم منتظرند تا هزینههای تلاششان را برای تولید یک محصول فرهنگی از رعایت کردنهای ما جبران کنند. پس اگر دوست داریم سریال قهوه تلخ را ببینیم باید بدانیم که اینبار سهم بیتالمال متعلقش نمیشود و باید خودمان دست به جیب شویم. اگر میخواهیم کارهای اینچنینی، که آزادتر ساخته میشوند و کمی کمتر اسیر سانسوز هستند، ادامه یابند، باید از این پس این محصولات را هم به سبد خریدمان اضافه کنیم.
۴- همه میدانیم و گفتنش تکرار مکررات است! اینکه نباید حاصل تلاش یک گروه را کپی کنیم، به نبود قانون درست و حسابی کپی رایت زیاد مربوط نمیشود. این بیشتر، یک موضوع فرهنگی است. اینکه بدون وجدان درد دیسکی که دیگران ماهها برایش زحمت کشیدهاند و میلیونها خرجش کردهاند را کپی میزنیم، نشان از مشکل فرهنگی و (با عرض پوزش) دزد بودن بالفطرهمان دارد! کپی کردن یک دیسک و استفاده و لذت بردن از آن، بدون پرداخت هزینه، به دور از «شرافت انسانی» است. پس لطفاً رعایت کنید.
۵- موضوع آخر اینکه متاسفانه در کشور ما معمولاً همیشه یک جای کار میلنگد! به نظر میرسد پخش سریال قهوه تلخ در گسترهی سراسر کشور، با ناهماهنگیهایی روبروست. با اینکه چندین روز از پخش عمومی سریال میگذرد اما هر چه پیگیر شدم در شهر ما، خبری از نسخهی اصلی آن نیست. خرید آنلاین سایت پخش الوند هم مشکلات عدیدهای دارد که واقعاً جای تاسف است. معمولاً در اینگونه مواقع شرایط برای سواستفاده مساعدتر است. اگر شما هم دچار این مشکل هستید، پیشنهاد میکنم کمی خویشتنداری کنید و دندان بر جگر بگذارید، تا خدای ناکرده سراغ نسخههای کپی و دزدی نروید. شاید بد نباشد مهران مدیری شماره حسابی را برای مواقع اینچنینی اعلام کند تا اگر دسترسی به نسخهی اصلی امکانپذیر نبود، حداقل قیمتش پرداخت شود.
و اما در آخر اینکه، من با توجه به توان خویش لوگویی را طراحی کردهام و در ستون کناری وبلاگم قرار دادهام تا بازدیدکنندگان را به عدم کپی کردن دیسکهای سریال قهوه تلخ تشویق کنم. شاید اگر دیگران هم چنین حرکتی را انجام دهند، تاثیرگذار باشد.
پینوشت: توضیحات مهران مدیری درباره قهوه تلخ