برچسب: توئیتر

زلزله آذربایجان یک اتفاق دلخراش بود که همه را ناراحت کرد. این بار هم دیدیم که سریعترین خبرها در این باره در شبکه‌های اجتماعی مجازی مثل توئیتر و فیس‌بوک منتشر شد. با گذشت یک روز از این اتفاق هنوز مهمترین خبر در این شبکه‌ها، اطلاع‌رسانی درباره‌ی زلزله و بیان روش‌های مختلف کمک‌رسانی به آسیب دیدگان هست.

اما متاسفانه یکی از بزرگترین مشکلاتی که در خبررسانی در شبکه‌های اجتماعی به چشم می‌خورد، استفاده از خبرها یا تصاویر دروغین است که باعث می‌شود تا اعتماد عمومی به مطالب ارائه شده کمرنگ شود و این امر می‌تواند آفت بزرگی برای شبکه‌های اجتماعی تحت وب باشد.

خواستم تا در گیر و دار این اتفاق، توجه‌ فعالان وب را به این موضوع جلب کنم تا نسبت به انتشار خبرها و تصاویر دقت بیشتری کنیم که خدای نکرده در اوضاع مشابه اعتماد عمومی به وب کم نشود.

کافیست قبل از انتشار خبری که خودتان در جریانش نیستید از ابزارهای جستجو استفاده کنید و تا قبل از اینکه منبع موثقی برایش پیدا نکردید آن را بازنشر ندهید.

حتی برای تصاویر هم می‌توانید از جستجوی تصاویر گوگل استفاده کنید و با دادن تصویر به آن ببینید که آیا قبلاً آن عکس در واقعه‌ی دیگری منتشر شده یا نه.

شرکت در دوره‌ی آموزشی رایگان «سواد رسانه‌ای» می‌تواند توصیه‌های مفیدی را برای تشخیص شایعه از خبرهای درست در اختیارتان قرار دهد.

لطفاً بیشتر مراقب مطالبی باشید که در بحران منتشر می‌کنید…

در سلسله پست‌های «در اجتماع وب» به گپ‌زنی با افرادی می‌پردازم که به موازات زندگی حقیقی‌شان، در وب نیز زندگی فعالی دارند. هدف از این گفتگوها آشنا شدن با ساکنین شبکه‌های مجازی و شناخت شبکه‌های اجتماعی تحت وب است. (توضیحات بیشتر)

آدرس مجازیت کجاست؟

چند وقته در شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کنی و بطور متوسط چه مدت زمانی رو در این شبکه‌های مجازی سپری می‌کنی؟

بیش از سه سال، اوایل شاید روزی شش ساعت! الان خیلی کمتر شده و تونستم برسونمش به روزی نیم ساعت که برای من یه رکورد به حساب میاد!

چه عاملی باعث می‌شه که دوست داشته باشی در شبکه‌های اجتماعی تحت وب، فعالیت کنی؟

راستش زندگی مجازی من به دو قسمت عمده تقسیم میشه:

زمانی که وقتی از دنیای واقعی خسته میشدم و به شبکه های اجتماعی رو میاوردم.

و الان که یکی از دلایل عمدش باخبر شدن از اخبار واقعیِ(!) جهان و کشورم، همچنین دلتنگی برای دوستان مجازیمه.

به نظر می‌رسه که فعالان شبکه‌های اجتماعی وب دوست دارند تا هر لحظه از وضعیت‌شون رو گزارش بدن. دلیلش چی می‌تونه باشه؟

به عقیده‌ی من اینکه یه عده آدم که به میل خودت دورت جمع شدن بدونن این لحظه چه کاری انجام میدی و از انجام اون چه حسی داری یا راجع به موضوع خاصی چه ایده‌ای داری به انسان حس پویایی میده. اونم تو فضایی که تحت کنترل بودن رو کمتر حس میکنی!

پروفایل‌های مجازی شما خصوصی ‌شده است یا اینکه بصورت عمومی قابل رویت هستند؟

همه ی پروفایل های من خصوصی هستن.

آیا تابحال دوستی‌های مجازی‌تون به رفاقت‌های دنیای واقعی و دید و بازدیدهای بیرون از وب هم کشیده؟

بله. و از خیلی هاشون هم راضی هستم:)

با توجه به اینکه کنترل و تحت نظر قرار دادن افراد در شبکه‌های اجتماعی تحت وب برای حکومت‌ها آسون‌تره، فکر می‌کنی که فعالیت در این‌گونه شبکه‌ها چقدر می‌تونه خطرناک باشه؟ آیا اصولاً با این‌گونه نظارت‌ها موافقی؟

به عقیده‌ی من انسان موجودی آزاده و میتونه در قالب رفتار سالم نظر خودش رو در مورد موضوعات مختلف بیان کنه، بنابراین باید بگم که اگر این نظارتها در جهت اصلاح و رشد جامعه و حکومت باشه کاملا باهاش موافقم. اما اگر برای خفقان بیشتر باشه تاییدش نمیکنم.

عکس العمل دو گروه عمده از حکومتها در این باره بیشتر از بقیه به چشم میاد و اولیش حکومتهایی هستن که بهایی به حرف کاربران مجازی نمیدن، و گروهی دیگه هم با تحت نظر گرفتن شدید کاربران خفقان رو هر روز در جامعه‌ی مجازی بیشتر میکنن که متاسفانه زیاد هم دیده میشه.

آیا بطور کل زندگی در شبکه‌های مجازی تحت وب رو مفید می‌دونی‌ و به دیگران وقت گذاشتن در این شبکه‌ها رو توصیه می‌کنی یا نه؟

شبکه های اجتماعی مجازی دقیقا شبیه سایر اجتماع های انسانی هم قسمت خوب داره و هم قسمت بد، به عقیده ‌ی من انسان خودش تصمیم میگیره که فضای اطرافش فضای سالم و مفیدی براش باشه و بلعکس.

در خصوص خودم باید عرض کنم که شبکه های مجازی به من تو قسمت های مختلف زندگیم کمکهای خیلی زیادی کردن و خیلی جاها باعث بلوغ فکری من شدن و چشمم رو، رو به خیلی از مسائل باز کردن. و از این بابت خوشحالم:)

در سلسله پست‌های «در اجتماع وب» به گپ‌زنی با افرادی می‌پردازم که به موازات زندگی حقیقی‌شان، در وب نیز زندگی فعالی دارند. هدف از این گفتگوها آشنا شدن با ساکنین شبکه‌های مجازی و شناخت شبکه‌های اجتماعی تحت وب است.

در این مجموعه، سعی من بر آن بوده تا به سوالات اساسی بسنده کنم تا حتی‌الامکان طول پست‌ها کمتر شود. همچنین به جهت تسهیل جمع‌بندی، تصمیمم بر آن است که از همگان سوالات یکسانی پرسیده شود تا از این طریق نگاه‌های موافق و مخالف راحت‌تر دیده شوند.

خواهشم این است که با تاباندن نور راهنمایی‌های‌تان، مسیر را هموارتر کنید تا به آن‌چه که باید، برسیم… (توضیحات بیشتر)

آدرس مجازیت کجاست؟

آدرس مجازیم فیس‌بوک و توییترم هست.

چند وقته در شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کنی و بطور متوسط چه مدت زمانی رو در این شبکه‌های مجازی سپری می‌کنی؟

من از اواسط سال ۲۰۰۸ با جدیت تمام شبکه‌های اجتماعی رو دنبال می‌کردم، البته آن زمان‌ها شبکه‌های اجتماعی مثل امروز نبودند و فقط چندتا سایت بودند که شلوغ نبودند و یک ایده کوچیکی بودند. من هر روز با کامپیوتر و موبایلم بطور متوسط ۱۰ تا ۱۲ساعت رو از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنم

چه عاملی باعث می‌شه که دوست داشته باشی در شبکه‌های اجتماعی تحت وب، فعالیت کنی؟

اینکه با دوستام در ارتباط نزدیک‌تری هستم و اونا و من از حال هم خبر داریم، اگرچه یک ؛لایک ، کامنت و ریتوییت و منشن‌توییتر؛ هم کم اثر نیستد :)

به نظر می‌رسه که فعالان شبکه‌های اجتماعی وب دوست دارند تا هر لحظه از وضعیت‌شون رو گزارش بدن. دلیلش چی می‌تونه باشه؟

دلیل من ب‌شخصه اینه که دوست دارم خودم رو خالی کنم، شاید وقتی با دوستی درد و دل تلفنی یا حضوری می‌کنم همه‌چی تموم میشه بعداز یک مدت فراموش می‌کنی، اما من می‌نویسم از روزگار از اتفاق‌های اطرافم‌ به شخصه که این متنها بمونه نظرات رو ببینم لایک‌ها رو ببینم و بعدا بازم بهشون روجوع کنم. دلیل دیگه‌ای اینه که دوست دارم همه بدونن چه حسی دارم اگر پول زیاد میاد بگم بچه‌ها امروز خوشحالم یا ناراحتم و همینطور در رابطه با باقی مسائل…

پروفایل‌های مجازی شما خصوصی ‌شده است یا اینکه بصورت عمومی قابل رویت هستند؟

ب شخصه توییتر و فرندفید و گوگل پلاسم عمومی هستند، البته گاهی مورد حمله اشخاصی قرار می‌گیرم برای مدتی خصوصی می‌شم اما بعدش عمومی هستم. در مورد فیس‌بوک هم اگر شخصی را نشناسم درخواست دوستی‌اش را رد می‌کنم اما بهشون اجازه می‌دم مطالب عمومی من را بخوانند.

آیا تابحال دوستی‌های مجازی‌تون به رفاقت‌های دنیای واقعی و دید و بازدیدهای بیرون از وب هم کشیده؟

معمولا تمام دوستی‌های من با اشخاص حقیقی انجام می‌شه و بله بیشتر از ۹۰درصد دوستان مجازی را در بیرون ملاقات کرده‌ام و حتی دوستی‌ها اینقدر قوی و صمیمی می‌شه که بطور مثال به مهمانی‌های همدیگر هم می‌رویم.

با توجه به اینکه کنترل و تحت نظر قرار دادن افراد در شبکه‌های اجتماعی تحت وب برای حکومت‌ها آسون‌تره، فکر می‌کنی که فعالیت در این‌گونه شبکه‌ها چقدر می‌تونه خطرناک باشه؟ آیا اصولاً با این‌گونه نظارت‌ها موافقی؟

خب در اینکه با این کار موافق نیستم شکی نیست، اما هرکسی مسئول نوشته‌های خودشه.

فعالیت کردن شما و یا من در شبکه‌های اجتماعی خطری برای کسی نداره، بلکه این یک تئوری و تفکری است که بعضی از حکومت‌ها در کشورهای مختلف دارند و فکر می‌کنن شبکه‌های اجتماعی جبهه دشمن هستش.

آیا بطور کل زندگی در شبکه‌های مجازی تحت وب رو مفید می‌دونی‌ و به دیگران وقت گذاشتن در این شبکه‌ها رو توصیه می‌کنی یا نه؟

می‌دونید چیه، بنظر من شخص بایستی خودش بفهمه و از بودن در وب لذت ببره حتی شده معتاد این فضای مجازی بشه، من اگه خودم جلو آینه وایسم به خودم آره توصیه می‌کنم اما نمی‌تونم به کسی این حرف رو بزنم.اهداف مردم و نتیجه‌ای که از این شبکه‌ها می‌خواهند بگیرند با هم فرق داره.