در مطلب قبل با عنوان «وبلاگها بهترین بیلبورد تبلیغاتی در وب» دربارهی این صحبت کردم که وبلاگها با توجه به اینکه یکی از مهمترین تولیدکنندگان تحت وب و البته به روز ترین و پربازدیدترین آنها هستند، پتانسیل بالایی برای تبلیغات در خود دارند. همچنین به صاحبان صنایع و خدمات پیشنهاد کردم که به جای تبلیغات کناری، سعی کنند تا با جلب نظر نویسندگان وبلاگها محصول خود را در متن اصلی وبلاگ تبلیغ نمایند.
با توجه به مباحثی که اخیراً دربارهی رکود در بلاگستان مطرح شده است، یکی از مسائلی که اکثر تحلیلگران آن را به عنوان علت مهم رکود برشمردهاند، عدم برخورداری از منافع مالی در مشغلهی وبلاگنویسی است. در حالی که وبلاگنویسی در کشورهای توسعهیافته یکی از مشاغل پردرآمد محسوب میشود متاسفانه اکثریت غالب وبلاگنویسان خوب کشور ما حتی نمیتوانند هزینههای سالیانهی هاست و دامنهی خود را هم از طریق وبلاگنویسی جبران کنند. به عقیدهی من این موضوع به هیچ وجه برای بخشی از وب فارسی که بیشترین و به روزترین محتوای وب را تولید میکند، منصفانه نیست.
گذشته از فضای فرهنگی حاکم بر اینترنت در ایران، به نظر میرسد که وبلاگنویسان ایرانی نیز در عدم درآمدزائی از طریق وبلاگهایشان بیتقصیر نیستند. آنگونه که پدرام در این دیدگاه مطرح کرده است به عقیدهی من هم بلاگرهای ما در بازاریابی برای ارائه و معرفی پتانسیلهای درآمدزای وبلاگها کوتاهی کردهاند. از سوی دیگر وجود دیدگاههایی مثل آنچه که محمدعرفان عزیز مطرح میکند نشان میدهد که برخی از بلاگرهای ما تقدس قلم را اشتباه تفسیر میکنند یا اینکه شناخت درستی از تبلیغات رسانهای نوین ندارند.
دربارهی بازاریابی، معتقدم که باید وبلاگنویسها پیشنهادهایشان را برای روشهای کسب درآمد از وبلاگها مطرح کنند و آنها را با صاحبان تبلیغات در میان بگذارند و ترغیبشان کنند تا وارد این عرصه شوند. آنچه که من در مطلب قبلی مطرح کردم، پیشنهادی بود که به نظرم معقول رسید. نوشتن مطلب دربارهی محصولات و خدمات سازمانها و شرکتها روشی است که در وبلاگهای موفق خارجی در حال اجراست و بخش عظیمی از درآمد این وبلاگها را ناشی میگردد. مسلماً راهها و ایدههای بسیار دیگری هم وجود دارد که به دید و ذهن حقیر نرسیده و منتظریم تا از زبان سایر دوستان هوشمند مطرح گردد.
اما پروسهی آنچه که در مطلب قبل مطرح کردهام بدین طریق است که صاحبان صنایع و خدمات با بلاگنویسانی که در زمینهی مشترک با تولیداتشان فعالیت میکنند تماس میگیرند و با معرفی محصولاتشان و ارائهی مزیتهایش سعی میکنند تا اعتماد بلاگر را جلب کنند. وبلاگنویس که با توجه به تجربیات و دانشش درمییابد محصول مذکور قابلیتهای جالبی دارد، آنرا با خوانندگانش در میان میگذارد و نظرش را دربارهی محصول و مزایا و معایبش مطرح میکند و در قبال این معرفی و ایجاد موج در وب، از صاحب محصول دستمزد دریافت میکند. بدون شک این روش موجب میشود تا تبلیغات محصول توسط خوانندگان بیشتری دیده شود و مثل تبلیغات سایدبار وبلاگها هر از چندگاهی دیده نشود. از طرف دیگر نوشتن پست به معنای تولید یک محتوای پایدار تحت وب است که مسلماً دارای ارزش و اعتبار بیشتری است و رضایت تبلیغکنندگان را بیشتر جلب مینماید.
در این پروسه وبلاگنویس با وجدان حدود اختیاراتش را با طرف حساب در میان میگذارد و بدین ترتیب اصلاً لازم نیست که در نوشتن بیوجدانی کند یا واقعیات را زیرپا بگذارد! از طرف دیگر به نظر نمیرسد «معرفی» یک محصول مسئولیتی برای نویسنده ایجاد کند که در نتیجهی آن به خواننده خیانت شده باشد! همچنین این موضوع با حساسیت و وسواس بلاگرهای خوب هیچ تناقضی ندارد و حتی میتواند به بهتر شدن نتیجه نیز منجر گردد.
فکر میکنم که باید نگاهمان را به فعالیتهای درآمدزای وبلاگی تغییر دهیم و با دیدی بازتر به این موضوع بنگریم. مسلماً این کار نیاز به همیاری همگانی دارد تا طی تلاش در یک بازهی طولانی مثمر ثمر واقع گردد. شکی نیست که هر چه زودتر قدم در این فرهنگسازی بگذاریم، زودتر هم به یک وبلاگستان حرفهای دست خواهیم یافت.
منتظر پیشنهادات و راهکارهای شما برای داشتن یک وبلاگستان حرفهای و درآمدزا هستم.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...