خانم ۴۱ ساله‌ای می‌گوید «بر خاک من بنویسید “او ندانست، و هرگز نخواست که بداند”! من هرگز نخواستم که بدانم، فقط زیستن آب را تماشا کردم و سکوت خاک را. من آنچه را اندیشیدم رها کردم» و ایشان نویسنده وبلاگ «آنکس که نداند» هستند که جز کاندیداهای بخش فارسی مسابقه بهترین وبلاگ‌های سال ۲۰۱۰ دوئچه‌وله می‌باشد.
نویسنده وبلاگ «آنکس که نداند» می‌گوید:
خودم خیلی تعجب کردم که وبلاگ من هم در میان کاندید ها بود. نمی دانم لطف داوران چه چیزی در آن دیده که انتخاب شده. اما در این وبلاگ تنها سعی می کنم خود زندگی را بنویسم. همان گونه که هست و می گذرد. پر از نشیب و فراز هایی که دارد. سعی می کنم با خودم و کلمه ها صادق باشم. شش سال است که نوشتن در وبلاگ را شروع کرده ام و در این شش سال اتفاق های زیادی در زندگی ام افتاده که تا آنجا که توانسته ام روایتش کرده ام. از شروع بیماری آلزایمر مادرم، از اختلافاتی که با پدرم داشتیم و بعد، از مرگ پدرم و اتفاقاتی که بعد از آن افتاد، از شراکتمان در ساختمان، ازخواهران و برادران، از خرداد سال گذشته هم از نگاهم میان آن همه نگاه که به خیابان های تهران دوخته بود، از تلخی ها و شیرینی ها، …
بیشتر نمی دانم چه می توانم درباره اش بنویسم. جز اینکه خود زندگیست برایم.
از «آنکس که نداند» دیدن کنید و اگر فکر می‌کنید که لیاقت داشتن رای شما را دارد، در این صفحه و در بخش بهترین وبلاگ‌های فارسی، رای‌تان را به نامش ثبت کنید.
