آیا خویشتن‌داری به معنای تحمل رنج برای رسیدن به لذات بیشتر در آینده می‌تواند عاملی برای موفقیت باشد؟!
برای رسیدن به پاسخ این سوال، روانشناسی بنام والتر میشل در اوایل سال ۱۹۷۰ میلادی آزمایش ساده‌ای را در دانشگاه استنفورد ترتیب داد که بنام آزمایش مارشملو معروف شد.
در این آزمایش تعدادی کودک پیش دبستانی بصورت جداگانه در اتاقی نگهداری می‌شوند. به آن‌ها یک شیرینی مارشملو داده می‌شود و دو انتخاب پیش پای‌شان گذاشته می‌شود: آن‌ها می‌توانند یک شیرینی موجود را بخورند یا تا بازگشت آزمون‌گر صبر کنند و یک شیرینی اضافه بگیرند!
فیلم زیر که توسط دوربین‌های مخفی از عملکرد برخی از کودکان مورد آزمایش ضبط شده بسیار جالب است:
طبق نتایج بدست آمده تنها ۳۰ درصد از کودکان مورد آزمایش موفق به خویشتن‌داری شدند و توانستند مارشملوی دوم را بگیرند. اما نکته جالب این است که طی پیگیری‌های بعمل آمده در طول ۳۰ سال پس از تاریخ نخستین آزمون، کودکانی که خویشتن‌دار بودند موفقیت‌های بیشتری در مسیر زندگی‌شان کسب کردند، از جمله آن‌که نمرات بهتری در طول تحصیل بدست آوردند، به دانشگاه‌های بهتری رفتند، مشکلات جسمی کمتری داشتند، پول بیشتری بدست آوردند و…
بنابراین بهتر است در نظر داشته باشیم که اگر عادت خویشتن‌داری را در خود تقویت کنیم و فقط به لذات آنی بسنده نکنیم، می‌توانیم قدرت موفقیت‌های‌مان را بیشتر کنیم.