به هر گوشه و کنار اینترنت که نگاه می‌کنی، مدام از گشت‌های اخلاقی شکوه و ناله می‌شود، اما به متن جامعه که برمی‌گردی، آنچه که بیش از گشت‌های اخلاقی نمود دارد و دیده می‌شود بی اخلاقی‌های مردم است. چه بسیار روزها که در خیابان‌ها قدم زده‌ایم و چه اندک باری که با گشت‌های اخلاقی روبرو شده‌ایم، اما روزی نیست که با مردم بی‌فرهنگ و بی اخلاق روبرو نشده باشیم!

اگر زن باشی، فرقی نمی‌کند چادر سرت باشد یا کلیپس زیر سر داشته باشی، به هر حال نگاه‌هایی هست که باید براندازت کنند، و حرف‌هایی هست که باید بشنوی! اگر هم رانندگی می‌کنی، با انواع و اقسام بوق‌ها و لایی‌کشی‌ها باید روبرو شوی! حتی اگر مرد هم باشی، باز هم نمی‌توانی آن‌طور که باید متمدنانه رفتار کنی، اگر براساس تابلوهای راهنمایی رفتار می‌کنی، دقیقه‌ای نخواهد گذشت که با چراغ‌های ماشین پشت سری مواجه خواهی شد یا اینکه باید منتظر بریده شدن ناگهانی راهت باشی! حتی روزی نیست که بخواهی در صف بایستی و با انواع بی مبالاتی‌ها روبرو نشوی و نبینی که چطور عده‌ای با داد و بیداد، یا با دروغ و دوز و کلک می‌خواهند به اصطلاح زرنگی کنند.

نمونه‌های بی‌اخلاقی هم‌وطنان غیورمان، در دنیای اطراف و حتی در شبکه‌های مجازی آن‌قدر زیادند و آن‌چنان مکرر شده‌اند که حتی به بعضی‌های‌شان عادت کرده‌ایم و دیگر غیرمتعارف محسوب نمی‌شوند. این است که به نظر من بجای پرداختن به گشت اخلاق، باید هزاران کمپین تشکیل بدهیم تا شاید بتوان فرهنگ و اخلاق را به متن جامعه‌مان برگردانیم، حتی در آن صورت قدرت‌مان برای مخالفت با گشت امنیت اخلاقی هم بیشتر خواهد بود.