روزی روزگاری بود که اینترنت برای هم سن و سالان من معنای آزادی داشت. یادم هست که آن روزها دعوای‌مان سر این بود که آیا آزادی مطلق در اینترنت خوب است یا نه؟! اما حالا اینجا هم «توئیت‌هایت را می‌بویند، مبادا گفته باشی دوستت دارم»!
شاید برای همین هست که دیگر “بلاگ‌نوشت” جایی نیست که بتوان “منِ” واقعی مرا کامل دید. حالا نگفته‌های اینجا از گفته‌هایش بسی بیشتر است. اما با این حال هنوز هم اینجا را خیلی دوست دارم و همین عشق است که موجب شده تا بلاگ‌نوشت وارد نهمین سالش شود…
تبریک…
تولدش مبارک آقا صادق.فیس آف های بلاگ نوشت چیزی بود که خیلی دوسشون داشتم.
امیدوارم بلاگ نوشت که یکی از وبلاگ های خوب وبلاگستانه پرقدرت تر ادامه بده.
بلاگ نوشت ، تولدت مبارک
در مورد خود سانسوری شدیدا هم دردم، تولد بلاگ نوشتتم مبارک
خود سانسوری هامون وحشتناک شده ولی بازم مینویسیم .تولد وبلاگ خوبت مبارک