حتماً تاکنون درباره‌ی وب اجتماعی و وب۲ مطالب زیادی شنیده‌اید و می‌دانید که این روزها وب به سمت اجتماعی‌تر شدن و پویاتر بودن سوق پیدا می‌کند. من هم قبلاً بارها در این باره نوشته‌ام. امروزه حتی موجودیت‌های قدیمی وب نیز برای بهینه‌تر بودن و البته بقا، مدام در حال نو شدن و ایجاد ارتباط با ابزارهای اجتماعی هستند. وبلاگ‌ها هم نه تنها از این قاعده مستثنی نمی‌باشند، که حتی در این پروسه، پیش‌قدم‌ند.

در وب اجتماعی امروز، دیگر وبلاگ‌ها مثل قبل یک صفحه‌ی تنها در دشت پهناور وب نیستند، بلکه هر تکه‌ای از آن‌ها به گوشه‌ای و ابزاری مرتبط است و با آن کنترل می‌شود. گذشته از توئیتر که در اکثر سایدبارها جا خشک کرده و توئیت‌لاگ‌های بلاگ‌نویسان را نمایش می‌دهد، اگر از دلشیوز و اشتراک گذاشته‌های گوگل‌ریدر هم بگذریم، که حالا اغلب وبلاگ‌ها آن‌ها را در خود جای داده‌اند، باز هم ابزارهایی هستند که می‌توانند در تکمیل پازل اجتماعی شدن وبلاگ‌تان کمک کنند.

من تا همین چند روز پیش روزنوشت‌هایی را که در کنار بلاگ‌نوشت، در آن خودمونی‌تر قلم می‌زدم را در زیردامنه‌ای کنترل می‌کردم و برایش وردپرس جداگانه‌ای نصب کرده بودم. جدا از سختی‌های مدیریت یک وردپرس اضافی، بدین ترتیب مقدار زیادی از فضای هاستم را نیز بیهوده هدر داده بودم! اما حالا این بخش از روزنوشت‌هایم را با تامبلر مدیریت می‌کنم! [روزلاگ‌های مرا بخوانید!] حالا نه تنها چیزی از دست نداده‌ام که حتی لذت کار با یک سرویس فوق‌العاده برای ساده‌نویسی را هم می‌چشم!

بخش دیگری که حالا در بلاگ‌نوشت اجتماعی‌تر شده، بخش نظرات است. حتماً با من موافقید که “نظرات و بازتاب‌ها” از بخش‌های مهم و ویژه‌ی وبلاگ‌ها به شمار می‌روند. با این وجود آیا بهتر نیست که روش‌های اتصال بهینه‌تری را برای خواننده‌های‌مان فراهم آوریم تا در هنگام گذاشتن نظر، از پروفایل‌های آن‌لاین‌شان استفاده کنند؟! بدین ترتیب نه تنها بازدیدکنندگان شما می‌توانند نظراتی را که می‌گذارند، همزمان در وب‌سرویس‌های اجتماعی مانند توئیتر و فیس‌بوک، منتشر کنند، که شما هم می‌توانید بنا بر قابلیت‌های ابزارهایی مانند Disqus، نظرات پراکنده‌ای را که در سرویس‌های مختلف زیر عنوان مطلب‌تان گذاشته می‌شود را یکجا جمع کنید.

صفحه‌ی بلاگ‌نوشت در فیس‌بوک و شبکه‌ی دنبال‌کنندگان آن در نتورک‌بلاگ هم از دیگر تلاش‌هایی هستند که می‌کوشند تا ارتباطاتم را با خوانندگان اینجا تنگاتنگ‌تر کنند.

به هر حال گرچه مشغله‌های شغلی و تحصیلی، مجال کمتری برای آن‌لاین بودن و وبلاگ‌نویسی برایم گذاشته، اما من همچنان وبلاگم و زندگی مجازیم را دوست می‌دارم و دوست دارم که با شما باشم! پس منتظرتان هستم…

پی‌نوشت: شما هم صفحات اجتماعی وبلاگ‌های‌تان را معرفی کنید تا بتوانیم در کنار هم باشم.