امروز حین گذر از جلوی سینما، با دیدن عنوان «جدایی نادر از سیمین» یاد Causeهای فیس‌بوکی افتادم که طرفداران جنبش سبز را به دیدن این فیلم ترغیب می‌کردند یا از مخالفان فیلم‌های سطحی همچون «اخراجی‌ها» می‌خواستند که برای شکستن رکورد پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران و خریدن آبروی فرهنگی این مملکت، به دیدن این فیلم بروند. این شد که بطور ناگهانی با حدیثه تصمیم گرفتیم تا به دیدن این فیلم برویم!
اما حالا نه بخاطر طرفداری از جنبش سبز، نه بخاطر شکستن رکورد اخراجی‌ها، و نه بخاطر اولین فیلم ایرانی بودن در کسب مقام بهترین فیلم جشنواره برلین، و نه بخاطر خرس‌های طلایی و نقره‌ای که برده است، بلکه بخاطر لذت دیدن یک فیلم خوب، کیفور شدن از کار خوب یک گروه سینمایی در ایران، حظ بردن از دیدن فیلم یک داستان خوب و کیف کردن با بازی‌های خوب بازیگران سینما، پیشنهاد می‌کنم که با هر سلیقه‌ای که دارید، حتماً حتماً «جدایی نادر از سیمین» را ببینید.
پی‌نوشت: چیزهای زیادی در این فیلم دیده‌ام، اما می‌خواهم برای خودم نگهشان دارم! توصیه می‌کنم شما هم قبل از دیدن فیلم، گوگلش نکنید!! آنچه کسب خواهید کرد، ارزشش بیش از این‌هاست!
بعد از مدت ها به وبلاگ سر زدم صادق جان
اول امیدوارم سال پر از موفقیت داشته باشی
دوم اینکه واقعا فیلم دیدنی است نه شنیدنی .. خوشحالم از اینکه تعریف نکردی
موفق باشی دوست من
@حسین, ممنون حسین جان :)
خوشحالم که نحوه‌ی توصیف این فیلم خوب، به کام شما خوش آمد.
فیلم خوبی بود، از اول تا آخرش پلک نزدم حتی موقع پخش تیتراژ پایانی همونجور رو صندلی نشستم و به فیلم فکر می‌کردم، کم پیش میاد سینما برم، دفعه قبلی به خاطر فیلم میم مث مادر سینما رفتم. در کل از جدایی نادر از سیمین راضیم.
@فرهاد, من هم مثل شما حتی موقع پخش تیتراژ پایانی، دوست نداشتم که از جام پاشم! فیلم کشش عجیبی داشت.
آقا صادق ببخشید اگه کامنتم چندان مربوط به محتوای پست نیست، ممکنه بپرسم که این فیلم کدوم سینمای رشت روی پرده هست؟ (البته اگه رشت دیدید خودتون)
@پیمان, اتفاقاً کامنت به جایی هم هست :دی
منسینما میرزاکوچک رشت دیدمش!