داستان سلیمان نبی یکی از زیباترین قصه‌های قرآن است، که پر از عجایب است و از همین رو برای‌مان دلنشین و لذت‌بخش است. اینکه داستانی با این پتانسیل به فیلم تبدیل شود، موضوع عجیبی نیست، اما با آن همه جلوه‌های ماوراءالطبیعه که در آن وجود دارد، سخت است که بشود بیننده را راضی کرد. با این اوصاف وقتی خبر اکران فیلمی با این عنوان را در ایران شنیدم به ذهنم رسید اینکه یک کارگردان و تهیه‌کننده ایرانی با این اوضاع جلوه‌های ویژه مملکت‌مان، که نمونه‌اش را در سریال‌های ماه رمضان امسال دیدیم، به سراغ این داستان برود، ریسکی‌ست برای خودش! اما شنیده‌ها حاکی از این بود که جلوه‌های ویژه فیلم در نوع خود در ایران بی‌نظیر است! این شد که راهی شدیم تا این فیلم را ببینیم.
آنچه از ابتدای داستان مرا ناراحت کرده بود، حرکت کند داستان بود. از آنجائی که داستان حضرت سلیمان را بارها خوانده بودم، لذا می‌دانستم که داستان بلندی‌ست و با توجه به ریتم کند فیلم، نگران این بودم که چگونه همه این داستان قرار است در حدود ۱۱۰ دقیقه بیان شود! این نگرانی در طول داستان با من همراه بود و از همین رو نمایش مداوم وتکراری حرکت اسب‌سواران به مناطق مختلف، آن هم برای نمایش قدرت فیلمبرداری، نوعی سوهان روح تماشای من بود! تا آنجا که در دقایق آخر به این نتیجه رسیدم که گویا فیلم قرار بوده فقط به بخشی از زندگی سلیمان نبی بپردازد. تا اینکه با جمله «پایان قسمت اول» مواجه شدم!
به عقیده من «ملک سلیمان نبی» فیلم‌نامه خوبی نداشت. دیالوگ‌های فیلم بیشتر شبیه یک سری سخنان برگزیده بود که از زبان بازیگران ایراد می‌شد. شخصیت پردازی داستان هم ضعیف بود. حتی آنطور که باید و شاید، به شخصیت اصلی داستان هم پرداخته نشده بود. تا انتهای فیلم هم تصویر خاصی از شخصیت سلیمان، در ذهن من شکل نگرفت.
اما همه ضعف‌های داستان فیلم، تحت‌الشعاع سه ویژگی موفق قرار گرفت: جلوه‌های ویژه، موسیقی متن و فیلمبرداری.
جلوه‌های ویژه ملک سلیمان، برای علاقمندان به فیلم‌های تخیلی برتر جهان، نه تنها ویژگی فوق‌العاده‌ای محسوب نمی‌شود، که در حد جلوه‌های عادی و رو به ضعیف است. ولی اگر با توجه به تاریخچه جلوه‌های ویژه در فیلم‌های ایرانی به این موضوع بنگریم، باید گفت که در نوع خود بی‌نظیر است.
اما آنچه که بیشتر مرا تحت تاثیر قرار داد، موسیقی زیبای فیلم است که به عقیده من در نوع خود شاهکار است. گروه تصویربرداری نیز در کنار موسیقی، کار خود را زیبا انجام داده‌اند که واقعاً جای تحسین دارد.
من حیث‌المجموع فکر می‌کنم که با توجه به فیلم‌های ضعیفی که در سال‌های اخیر در سینمای ایران اکران شدند، «ملک سلیمان نبی» ارزش رفتن به سینما را دارد!
خوشم می آید از این نقد هایتان که برای فیلم های فارسی می نویسید. در وبلاگستان زیاد باب نیست٬ متاسفانه