واقعاً خیلی کیف داره وقتی یه مسابقه‌ای رو نگاه می‌کنی که می‌دونی کسی رو که طرفدارشی حتماً برنده میشه! درست مثل حسی که رقابتهای حسین رضازاده برای ما داره.
قهرمانی دیروز قوی‌ترین مرد جهان، علاوه بر شیرینی همیشگی، شیرینی مضاعف خریدن آبروی از دست رفته تیم وزنه‌برداری کشور ما رو هم داشت. دستش درد نکنه!
راستی! فردا تولد امام حسن (ع) هست. تصویری که من از امام دوم در ذهن دارم یه امام مظلوم و دوست‌داشتنیه. همیشه با خودم میگم که چرا ما برای امام حسین بیشتر مایه میزاریم؟! هم توی تولدش و هم توی شهادتش؟! در حالیکه داداش بزرگترش به نظر من بیشتر عذاب کشید. عذاب زندگی کردن با قوم احمق! سوخت و ساخت تا اینکه بالاخره جام شیرین زهر رو بهش نوشوندن تا به لطف خدا نجات پیدا کنه!… تولدش مبارک…
