اولین شاعر جهان باید بسیار رنج برده باشد، آنگاه که تیر و کمانش را کنار گذاشت و کوشید برای یارانش آنچه را که به هنگام غروب خورشید احساس کرده، توصیف کند. و کاملاً محتمل است که این یاران، آنچه را که گفته است، به سخره گرفته باشند. لیک او باز چنین می‌کند،چون هنر راستین می‌خواهد هنرمند در آشکاری‌اش بکوشد. هیچ‌کس نمی‌تواند به تنهایی از زیبایی‌ای که درک می‌کند، لذت ببرد.
جبران خلیل جبران
من میزنم -اولین شاعر جهان- تو خزاول تحویلم میدی؟؟؟!!
@فضول
شرمنده رفیق! همش تقصیر این گوگله!