دقایقی پیش تیم ملی فوتبال ایران در کمال ناباوری من با نتیجه سنگین ۳ بر ۱ نخستین بازی دور اول مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان رو به مکزیک واگذار کرد.
از شما چه پنهون من خیلی روی تیم ملی ایران حساب باز کرده بودم، و خیلی امید داشتم که حتی از این بازی سه امتیاز بگیره، اما انگار کور خونده بودم!
به نظر منِ ناشی(!) تیم ما در نیمه اول خیلی خوب بازی کرد و واقعاً از حریف برتر بود، نتیجه مساوی نیمه اول هم واقعاً منصفانه بود. اما نمی‌دونم چرا مربی‌‌‌هامون هر چند سال هم که توی ایران می‌مونن، اینو متوجه نمیشن که ما ایرونی‌ها بازی تدافعی توی خونمون وجود نداره و اصلاً نمی‌تونیم تدافعی، خوب بازی کنیم. نمی‌دونم چرا با اینکه ما در نیمه اول خوب بازی کردیم و حتی برتر از تیم مکزیک هم بودیم، آقای برانکو می‌خواستن همون نتیجه رو حفظ کنن و بچه‌ها رو به حفظ نتیجه تشویق می‌کردن! یعنی مربی ما نمی‌دونه که حفظ نتیجه مساوی در مقابل تیمی مثل مکزیک، اون هم برای یک نیمه تمام، غیر ممکنه؟!!
من فکر می‌کنم که اگه ما در نیمه دوم هم بدون توجه به نتیجه و فقط برای کسب پیروزی به میدان می‌رفتیم، می‌تونستیم، مکزیک رو شکست بدیم. اما هر چه بوده گذشته و آب رفته به جوی بر نمی‌گرده!
ولی هنوز تموم نشده. ما هنوز دو بازی دیگه هم پیش روی داریم، و با کسب نتیجه از اون دو بازی باز هم برای صعود شانس خواهیم داشت.
این بازی می‌تونه تجربه خوبی برای ما و بخصوص مربی ما باشه که دیگه در مقابل تیم‌های صاحب‌نام پای بچه‌های ما رو نبنده و بذاره خودشون باشن. من مطئمنم که اگه بازیکنان ما خودشون باشن، براحتی می‌تونیم، هر تیمی رو شکست بدیم.
به امید موفقیت تیم ملی ایران در بازی‌های پیش رو…
از شما چه پنهون من خیلی روی تیم ملی ایران حساب باز کرده بودم، و خیلی امید داشتم که حتی از این بازی سه امتیاز بگیره، اما انگار کور خونده بودم!
به نظر منِ ناشی(!) تیم ما در نیمه اول خیلی خوب بازی کرد و واقعاً از حریف برتر بود، نتیجه مساوی نیمه اول هم واقعاً منصفانه بود. اما نمی‌دونم چرا مربی‌‌‌هامون هر چند سال هم که توی ایران می‌مونن، اینو متوجه نمیشن که ما ایرونی‌ها بازی تدافعی توی خونمون وجود نداره و اصلاً نمی‌تونیم تدافعی، خوب بازی کنیم. نمی‌دونم چرا با اینکه ما در نیمه اول خوب بازی کردیم و حتی برتر از تیم مکزیک هم بودیم، آقای برانکو می‌خواستن همون نتیجه رو حفظ کنن و بچه‌ها رو به حفظ نتیجه تشویق می‌کردن! یعنی مربی ما نمی‌دونه که حفظ نتیجه مساوی در مقابل تیمی مثل مکزیک، اون هم برای یک نیمه تمام، غیر ممکنه؟!!
من فکر می‌کنم که اگه ما در نیمه دوم هم بدون توجه به نتیجه و فقط برای کسب پیروزی به میدان می‌رفتیم، می‌تونستیم، مکزیک رو شکست بدیم. اما هر چه بوده گذشته و آب رفته به جوی بر نمی‌گرده!
ولی هنوز تموم نشده. ما هنوز دو بازی دیگه هم پیش روی داریم، و با کسب نتیجه از اون دو بازی باز هم برای صعود شانس خواهیم داشت.
این بازی می‌تونه تجربه خوبی برای ما و بخصوص مربی ما باشه که دیگه در مقابل تیم‌های صاحب‌نام پای بچه‌های ما رو نبنده و بذاره خودشون باشن. من مطئمنم که اگه بازیکنان ما خودشون باشن، براحتی می‌تونیم، هر تیمی رو شکست بدیم.
به امید موفقیت تیم ملی ایران در بازی‌های پیش رو…
گل گفتی صادق ! ایرانیا رو باید گذاشت هر جوری دوست داشت بازی کنن ! تو ایران کسی تاکتیک سرش نمی شه !
امید داشتن بد نیست ولی فعلا که گند زدن